Bir Ramazanı daha geride bıraktık, her yerde tatlı bir bayram telaşı başladı. Bugün, herkesi ailesiyle bayram geçirme heyecanı sararken; bugün asıl ailelerinin rızkını temin etmek için, hiç bir bayram ya da tatil demeden sevdiklerinden ayrı çalışanların, emeğiyle, alın teri ile yaşam mücadelesi verenlerin günü…
Bugün 1 Mayıs. Yani emeğin, dayanışmanın ve haksızlıklarla mücadelenin, adaletsizliklerle hesaplaşmanın günü..
Her 1 Mayıs’ı öncekilerle kıyaslarım. Gelişen teknoloji ve şartlara rağmen, emeğin ve işçi haklarının her yıl eriyip geriye gittiğini görmek canımı çok acıtır. Bu günlerde, Pandemi ve savaşlar derken çalışanlar, ekonomik krizlerle, her yıl daha da acımasızca dönen kapitalizmin çarkında can çekişiyorlar. Çalışanlar yani işçiler, yalnızca sermaye sahiplerini ve iktidarları omuzunda taşıyan bir köle sınıfı gibi görülüyorlar.
Artık asgari ücretin neredeyse büyük bir şehirde bir ev kirası bile etmediği, 6 aylık ücret düzenlemelerin bile artan fiyatlar karşısında yetersiz kaldığı, misafirlerine, torunlarına ikram edeceği bayram şekeri alamayan çaresiz zamanları yasıyoruz.
Bir zamanlar, her şeye rağmen her görüşten işçinin meydanlara döküldüğü, sesini duyurduğu 1 Mayıslardan, meydanların yasak, kutlamaların sembolik hale geldiği 1 Mayıslar yaşıyoruz.
Resmi rakamlara göre, 4 milyona yaklaşmış işsizlik oranı ve milyonlarca sığınmacının içimize dolduğu bir memlekete döndük. Afganlar, Suriyeliler derken birçok Ortadoğu ve Afrika ülkelerinden işsizliğin kıyılarımıza akın akın vurduğu bir çaresizliğin ortasındayız.
Kendi vatandaşımızın ekonomi ve artan enflasyonun yanı sıra birde göçmen işçilerle rekabetle ekmeğini kazanmak zorunda bırakıldığı 1 Mayıslar yaşıyoruz… “İşçiyiz güçlüyüz” sloganı artık “işsiziz güçsüzüz” haline dönüsü kaç yıl oldu?
Bir zamanlar, meydanlarda her dünya görüşünden bütün sendikaların haklarımızı savunduğu, sesimizi duyurduğu zamanlardan, herkesin kendi mahallesine çekilip, arkasındaki gücün bahçesine bekçilik yaptığı sendikacılık dönemindeyiz.
İşçiyi bir araya getirmek yerine, örneğin THY Teknik AŞ çalışanlarını bölerek, koltuk savaşı verenlerin ve kişisel menfaatleri için sendikayı ve işçiyi bölenlerin, kendi içinde bölünenlerin, bir resim karesine sığınmak için utanmadan alçaldıkları, küçüldükleri 1 Mayısları yasıyoruz.
En çokta sırf bu yüzden, yıllarımı verdiğim havacılık sektörüne üzülüyorum. Daha büyük bir filoyla, daha yüksek maaşlarla ve daha yüksek teknoloji ile daha büyük organizasyonlara rağmen nasıl bu kadar ruhsuz hale gelindi… Sizlerin içinden gelme birisi olduğumdan, sektörde yazılacak birçok konu var iken siz çalışanların sorunlarına değinmeyi yeğliyorum.
Değerli Okurlarım;
Çapsız sendikacılarla ve iktidarsız dernek yöneticileri ile resmen havacılığın içi boşaltıldı. Benim dönemlerimde, çalıştığınız bu şirkette herkesin en az bir ev ve bir araba alabildiği zamanlar yaşanmıştı. Sendikalar ve bilhassa dernekler çok güçlüydü.
Neredeyse işverenlerin, çalışanları için kendi yönetim kurullarından ricacı ve talepkâr olduğu 1 Mayıslara geldik.
İmzaladığı sözleşmeleri üyesinden gizleyen, üyelerinin gözlerinin içine baka baka yalan söyleyip onları oyalayan sendikacıların, yaklaşan seçimlerde seçilememe korkusuyla, sendika yönetiminin içinde bulunan yöneticilerin, birbirlerini utanmadan, sıkılmadan, yüzleri kızarmadan sattığı günleri yaşıyoruz.
En tepesinden en altına kadar herkesin herkesi satıp karalayabildiği, merkezi otoriteye yaranmak için her türlü yalakalığı yapıp, her çeşit oyunu oynayabildiği günlere gelindi…
Sosyal medyadan seslenen, işçiyi resmen temsil etmediği halde, uzaktan bir karede gülümseyen, işverenle özel ilişkiler kurup kendi değirmenine su taşıyan, sendikacılardan başka ne beklenir ki? Düne kadar başkanım, başkanım diye kuyruksallayanlar, şimdilerde birbirlerini suçlar oldu. Her zaman söylüyorum. Başarı ve başarısızlık birlikte oluşur. Birlikte gelinir, gerekirse birlikte gidilir. Sendikacılığın raconu budur. Biz iyiydik onlar kötüydü diyerek oy avına çıkılmaz. Bakın hepinizden çok sendikaları ve dernekleri tanıyan ve tamı tamına 30 sene sendikalı çalışan biri olarak ben diyorum ki, hepiniz birden kötüydünüz. Utanmadan sıkılmadan üyelerinizin içine nasıl girebiliyorsunuz? Bu üyelerden sizleri muhatap alıp da sizleri dinleyen veya konuşan var mı?
Eyyy sendikacı bozuntuları, her zaman yazdığım gibi, ya birlikte gelip birlikte gidersiniz ya da işte şimdi yaptığınız gibi işçiye değil, şirket yönetimlerine yaklaşıp, iktidara geldiğinizde, sapsarı bir sendikacılık yapacağınızı belirtmiş olursunuz.
Sevgili çalışanlar;
Bu kafa yapısıyla, işsizliği düşürüp, taşeron sistemini bitirip, ücretlerinizi ekonomik krizler karşısında koruyabileceklerini mi sanıyorsunuz? Emeğinizi ve alın terinizi, sadece ücret artış dönemlerinde katıldıkları toplantılarda 3 – 5 çakma görüş önerisi ile geçiştirmekten başka neye yararlar…
Bunlar ancak, sizin aidatlarınızla alınmış lüks araçlarla gezmeye, ihtişamlı sofralar kurmaya, sendika içinde sendika, yönetim içinde yönetim yaratmaya yararlar.
İşçinin seçimle kazandığı iradeyi tehdit etmeye, yetmezse işten çıkarılmasında da iyi işe yararlar. Bunlar, gerekirse şube kurar, gerekirse başkan atar, gerekirse iş kolu da değiştirirler… Bu konudaki hünerlerini hep beraber gördük. Sizler, İşinizi yaparken kasıtsız meydana gelen kaza ve zararlardan sorumlu tutulup, haksız olarak işten atılsanız da işverenin huzuru için gıklarını bile çıkartmazlar.
Her sözleşme dönemi sahte anketler, uzun uzun yalanlarla, bilgilendirme mailleriyle de iş yerini her defasında huzursuz edip çok iyi de karıştırabiliyorlar. Yetmezse, protokol ve genelgelerle iyi ücret artışı sağlayamasalar da, çalışanların ücretlerinden yapılan kesintilerden çok iyi anlıyorlar.
Durun bitmedi… Atanan yönetimlerle veya yakından veya uzaktan da olsa tanıdıkları siyasetçilerle “yanımdalar, arkamdalar” pozları verme hastalıkları var.
Siz çalışanları, iktidarların ve muktedirlerin kucağına oturtmak için birbirileriyle de ahlaksızca savaşmaktan korkmayan cesur sendikacılar, birbirlerini suçlayarak kendi ihanetlerini saklamaya çalışsalar da namertliklerini saklayamıyorlar…
Özçelik İş Başkanının, THY yönetim kurulu başkanı Ahmet Bolat beyi ziyaret ettikten sonra, yine aynı sendika yönetiminden başka birkaç kişinin, tekrar Ahmet Bolat beye ziyarete giderek bölünmüşlüklerini bizzat göstererek, işverenin ekmeğine yağ sürmekte neyin nesi oluyor?
Bu nasıl bir kişisel yalakalıktır? Eşi benzeri var mıdır? “KOL KIRILIR YEN İÇİNDE KALIR” atasözümüz işte bu tür bölücülere yönelik yazılmıştır. Yani, bu atasözünü sizler için tercüme edeyim… Demek isteniyor ki, içinizdeki pislikleri ortaya çıkartmayıp, sorunlarınızı kendi içinizde çözün…
Siz ne yapıyorsunuz? Utanmadan, sıkılmadan bölünmüşlüğünüzü, işverene resmen duyuruyor, işverenden destek talep ediyor ve güçsüz, tükenmiş olduğunuzu gösteriyorsunuz… Bir nevi bize sahip çıkın efendim der gibi bir görüntü arz ettiniz.
İŞTE İŞÇİNİN VE SENDİKACILIĞIN BİTTİĞİ NOKTA… İŞVERENLERİN EKMEĞİNE İŞTE BÖYLE YAĞ SÜRÜLÜYOR. Türk sendikacılık tarihinde, böyle bir maskaralık, sayenizde ilk defa görüldü…
Sevgili Sendika üyeleri;
Tüm bunlara rağmen yine de siz çalışanların 1 Mayıs Emekçi ve Dayanışma Gününü ve Ramazan Bayramınızı kutluyor, yarınların bugünlerden daha iyi olmasını temenni ediyorum…
Simbat başa geçseydi keşke:(
Ao ile Teknik zamanında daha fazla verim için değil hem böl parçala yönet hem de daha fazla koltuk için bölündü. Eğer Ahmet bey koltuk sayısını azaltmak istiyorsa birleşme neden olmasın. Ama Teknik yöneticileri tarafında ciddi bir dirençle karşılaşır. Çünkü koltuklar gidecektir.
Ao teknik birleşiyor diyen arkadaş hayal dünyasında yaşıyor sanırım
Fazıl çiftçi gittiğine göre artık şirketi kötü duruma getirmek isteyen kimse kalmadı ama keşke başkan yerine mühendis yapsalardi şu Fazıl denilen şahsiyet sizi
Sonuna kadar haklısın biladerim. Sen yazmasaydın ben yazacaktım. Sıktı artık bu sendika mevzusu. Sanki ülkenin sivil havacılığında başka konu kalmadı•
Ao teknik birleşirse böl parçala yönet nolcak?
Bayram geldi geçti ne bir şeker ne bir çikolata yok. Herkes kendi koyunlarını toplamış bir köşede otlayıp sağıyor. Ulan çapsız şube başkanlarınız daha düne kadar kucağına oturduğu Yunusu bugün Ferhana satıyor. Sanki biri şeytanda öteksii melek. Bunlar aynı tezgahın malları peşine takılanlar vebal alır. Ne Ferhana ne Yunusa diye oy vermedik. Bizi savunun ve mümkünse en kısa zamanda bu iş kolundan da sendikadanda kurtarın diye yolladık oraya
Abi başka konun yok mu senin yaz yaz bitiremedin. sendika aşağı sendika yukarı. Tamam herkes biliyor işte bu sendikanın ne mal olduğunu. Ferhan ışta bilmem kimmişte… Gerçi sen de hakkısın her hafta haberi yapılacak ne olacakki. Bunlarda da malzeme çok, millette ağlamaya bayılıyor.
Bilginin kaynağı var mı?
Sefa abi merhaba . Anadolu şube başkanı Okan Thy Tekniğin sosyal sorumluluk topluluğunda ( TFG) görevli ve her etkinlikte şirket yönetimi ile beraber . Sizce bu etikmi? bu arkadaşı sendikal bir hareketlilikte göremiyoruz ancak bu yardım topluluğunda sürekli var .
Babası Yk başkanını ziyaret edince kıskanan fero paralı askerleri ile birlikte Yk başkanını ziyaret etmiş . Kukla Başkan ise çok marifetmiş gibi bunu sağda solda anlatıyor . kukla Başkan yalanının hesabını verirmisin? Pijamalı sende yalancısın masaya yattınmı?
halime ve kukla başkanı megafonlu ve pijamalınında içinde bulunduğu 12 kişi ile iftar vermiş şubede . Ellerinede saksıda ÇİLEK fidesi vermişler . Yalanla dolanla geldiler . Seçildikleri günden bu yana Sabiha gökçene gelemeyen YALANCIar sürüsü yalanlarına yalan ekleyip duruyorlar . Neymiş efendim şu kadar iş yaptık . Ne yaptılar acaba . Korona olanların bir kısmına mandalina portakal göndermişler . Başka ne yapmışlar ? Koskocaman bir hiç. Seçim zamanı bir sürü vaat verdiler hiç birini yerine getiremeyen bu yalancı Sürüsü şimdide bir olmuş Ferhanı kapıda ellerinde çiçeklerle karşılıyorlar . Benden aldığınız aidatla o çiçeğe para verdiyseniz çoluğunuzdan çocuğunuzdan çıksın yalancı bozuntuları . O çilek fidelerine ödediğiniz parayı benim aidatlarımdan kestiyseniz yedi sülalanizden çıksın sahtekarlar .
Yakinda tekrar teknik AO ile birlesiyor celik is fesih oluyor.Korkma titre celik is artik thy gibi gozde bir kurumun vasifsiz sendikasi olamayacaksin.
Sefa bey şu ana kadar yazdığınız en etkili ve gerçekçi bir makale olmuş. Sizi uzun zamandır takip eden bir dostunuz olarak deneyiminize son derece önem veriyorum. Siz ki zamanında alınmayacakları aldınız, yapılamayacakları yapılır hale getirdiniz ya işte bunlar çok önemliydi. Keşke ben sendikaya adayım deseniz kesinlikle söylüyorum ki hiç bir sendika yönetimi karsınızda duramazdı. Eliniz hala kalem tutuyor kurumsal bilgi yüklüsünüz. İnanın ki sadece yazı yazmak değil sizin sahaya inmeniz sart. Bir kardeşiniz olarak bu jesti sizden bekliyoruz. Sanırım arkadaşlarım da aynı görüştelerdir. Bir kez daha lütfen…
Sefa Bey Cankut Bagana gariban emekçinin paralarına çöktü yok mu bir sözün Cankut Bey”e ?
8 yıl yalan dolan ve ihtişamla habomdan beri sırtımızdan geçindiği yetmiyor şimdi yunusun artıklarıyla bize yenilik satıyor. Ulan çakma yeşilller üfürükten maviler..ne ozili ne megafonlu beş para etmezsin. İşverenin baskısı olmasa tükürüğe boğar sizi üyeler. Utanmadan Ahmet beyin kapısında foto sırasına geçmişler. Tutuanacak başka dalları yok. Hayro ve enikleride sırada kemik bekliyor. Bi doymadınız ete. Sendikanın arabasıyla Lokanta lokanta gezip tetikçilik yapıyorlar. Biri hakanın yerine öteksi feronun yerine oynuyor. Senide unutmadık tomul yunusun yeşili olmak için çevirmeyeceğin fırıldak dönmeyeceğin renk yok