Bir uçak kabininde bir araya gelen, birbirini tanımayan yolcular ve ekipler, bilmeden bir kader ortaklığının içine girerler. Çoğu zaman zihnimi meşgul eden sorular olur. Bugün bu yolcularla, bu ekiple, bu şehirde olmanın acaba bir nedeni var mıydı? Nasıl bir denklem sonucu, bu kadar insan burada buluşuyordu? Olağan şeylerdi belki ama derine inince, böyle düşünmeden edemiyordum.
Bazen de oturduğum yerden karşımdaki insanı inceler, nasıl bir yaşamdan geldiğini merak ederdim. Şu an neler hissediyordu? Neler geçiyordu aklından? Dünyanın bir ucundan bu uçuşa bilet alıp gelmiş ve bilmeden benim gözlerimle buluşmuştu. Belki benim tanımam gereken ama sadece bir bardak kahve ikram edip, geçeceğim ya da uzak durulması gereken ama çok yakınımda biri. Bilinmezlikler de heyecan vericiydi.
Yanımda oturan ekip arkadaşım, genelde sohbetli biridir. Bugün pek sessizdi. ” Bir problem mi var? Her şey yolunda mı? ” Şaşırmıştı soruma. ” Neden sordunuz, kötü mü görünüyorum? ” dedi. ” Sadece bir his diyelim ” Bir şeyler paylaşmak istiyordu, biliyorum söyleyemiyordu. Bir an duraksadı sonra devam etti.
” Bu uçuş bana nöbetten çıktı. Hiç beklemiyordum. Biliyorsunuz, iki yaşında bir oğlum var. Bugün biraz rahatsızdı. Eşim de şehir dışında, aniden uçuş çıkınca çaresiz komşuya bıraktım. Aklım onda… ” Gözleri doldu. Üzülmüştüm.
” Geçmiş olsun, haklısın. Durumu anlatsaydın, belki bir değişiklik yapılırdı…” Kafasını salladı.
” Daha önce çok izin aldım, artık tolere edilecek durumum kalmadı. İşimi kaybetmek istemiyorum… ”
Çalışan anne olmak zordu, ”uçan anne” olmak daha da zor. Aniden gelen bir görev değişikliğiyle, planların alt üst olur, günlerce evinden uzakta bir şehirde kalır, aklın geride bıraktıklarında, kimselere hissettirmeden görevini yapmaya devam edersin. Benim de annem, çalışan anneler grubundandı. Akşam eve yorgun argın gelir, kendinden ödün vererek bize zaman ayırırdı ama yine de yetmezdi. Belki de, esas zor olan, uçan annenin çocuğu olmaktı. Ne yapalım, bu seçim de böyle bir şeydi. Birileri yapacaktı.
Okuyan, çalışan, üreten, hayata katkısı olan ve evlatlarını da böyle yetiştiren annelerimize selam olsun, hakları hiç ama hiç ödenmez…
Uçan Anne…
