featured

TEKNİĞİN GÜCÜ ADINA 

Uçak başına geldiğimizde, duymayı beklediğimiz bazı önemli cümleler vardır. Sakin adımlarla yanınıza gelen teknik ekibin ‘‘Uçak hazır, her şey yolunda ‘’ demesi bunların başında gelir. Bir anda herkesin yüzünü gülümsetir. Bu esnada kulaklar ‘’Gecikme yok’’ cümlesini de duydu mu başlarız huşu içinde çalışmaya. Yok yok dahası vardı unuttum, bir de teknik ekip uçuşunuza katılıyorsa değmeyin keyfimize. Uçuş esnasında doktor anonsu yapıldığında bir anda onlarca doktorun ayağa kalkması gibi rahatlatır ekibi. Uçuşta teknik ekip yolcu olarak bile bulunsa iyi hissederiz. Bir durum yaşansın yaşanmasın kendini daha emniyette hissetmek gibidir varlıkları. Şifa verirler uçaklara. Bu yüzden onları uçak doktoru diye tanımlarım. Ellerinden düşmeyen arıza, bakım kayıt defterlerini de uçağın günlüğüne benzetirim. Sevgili günlüğe bugün neler yazılmış diye her uçuş öncesi açıp kontrol ettiğimde, uçağın gününün nasıl geçtiğini öğrenir, sayelerinde nasıl davranmam gerektiğini bilirim. 

Uçağın keyfi yerindeyse hemen başlar hazırlıklar. Daracık koridorda çalışan insanlar, sihirli dokunuşlarla onu yeni bir güne daha hazırlar. Bu esnada kabinde son rötuşlarını yapan teknik ekibin yanına gider, neler yaptıklarını izlerim. ‘’Şu tornavidalardan birkaçını bıraksanız da sizden sonra şu ışık yanmaz, hani bizi zorda bırakırsa…’’ diye başlayan cümlelerimle onlara takılırım. Şaka yaptığımı düşünüp, gülümseyerek işlerine devam ederler. ‘’Madem öyle, ben de inşaat izler gibi sizi izlemeye devam edeyim’’ derim. Aslında kabin içinde onları devamlı gözlemlediğimizden ister istemez bir şeyler öğreniriz. Onların yokluğunda geçici çözümler ürettiğimiz, öğrendiklerimizi uyguladığımız anlar da olur. Mesela, uçuş esnasında durduk yere açılıp, yolcunun başına oksijen maskesi dökmek isteyen, buna bayılan bazı kapaklar olur. Hatta bazıları yanına tüm paneli çekmeye çalışır. Onlar en belalıları…Yolcu masalarına ne demeli? Kabinin asileri. Olmadık anda inatlaşır, kapanmak istemezler. Ya meraktan penceresinin çerçevesini çıkartıp sonra da panik olan yolcular? Ben bu versiyonun, yerde kanat üstü çıkışları açanını da biliyorum… Bu durumlara yıllar içinde çok rastlayınca, bizlere de bir teknik haller oluyor tabii. İşin erbabı gibi sakince olay mahalline gider, ‘’Neşter… Yok yok tornavida, aman o da yoktu değil mi? ‘’ derken bir hamlede tüm isyanları bastırırız. Üstüne elimizin tozunu da atar, yolcuların hayran bakışları arasında teknik gibi sakince yerimize geçeriz. 

         Bu arada, uçuşta meydana gelen arızalar nasıl oluyorsa tekniğe söylediğimiz anda hemen düzeliverir. Uçuşta canımızı okuyan durumlar sanki hiç yaşanmamış gibi tekniğin yanında sus pus olur, seni de yalancı konumuna düşürür. ‘’Gerçekten çalışmadı, gerçekten bozuldu. Siz şimdi baktığınızda birden düzeldi ‘’diye uzayan cümlelerimize sanırım hepsi aşinadır. 

Dahası ‘’Uçağı bir açıp kapatalım, düzelir’’ dediklerinde gerçekten de düzelir. Olmadı tepesine de birkaç kez vuralım o zaman. 

Sanırım ‘’Tekniğin gücü adına’’ diyerek bir dokunuyorlar, uçak hemen şifalanıyor… Uçak doktoru demem boşuna değil. 

Teknik ekip gece gündüz, sıcak hava, soğuk hava demeden her zaman uçağın yanı başındadır. Bazen kan ter içinde, gözlerinden uyku akarken, bir aşağı bir yukarı koşturup, uçağı hazır hale getirirler. Bizleri karşılar, uğurlar, tekrar karşılar, aynı tempoda çalışmaya devam ederler. Uçuş ekipleri kadar göz önünde olmasalar da bir havayolu şirketinin belkemiğidirler.  

Kabin ekipleri için de teknik ekibin yeri ayrıdır. Özellikle yatılarda size her zaman destek olur. Yeri gelir dost olur, abi olur, yalnız bir yere gitmeniz gerektiğinde size eşlik eder koruma olur. Gezmek için bir yere gitmek istediğinizde kimse gelmek istemese onlar bir yolunu bulur, size katılır. Bitmeyen kahvaltı sohbetlerinde akla hayale gelmeyen anılarını paylaşır, ufkunuzu açarak, sizi şaşırtır. Uçağın ya da şirketin en güncel bilgileri onlardadır. Doğru olduğunu sandığımız yanlış bilgilerimizi düzeltir, doğrusunu da yerinde göstererek öğretirler. Yolcu gelmeden önce ön kapıda kahve eşliğinde yapılan sohbetlerin tadı da bir başkadır. O kısacık anlarda ne çok şey öğrenilir. 

Elbette, benim soru sormaya bayılan ruhumdan onlar da nasibini almıştır. İlk yıllarımda kahve eşliğinde bitmeyen sorular sorardım. Öyle ki ‘’Arzu Hanım, bunları bilmenize gerek var mı?’’ diye kibarca beni uyarıp, artık bu işe bir son vermem gerektiğini anlatmaya çalışsalar da ben peşlerini hiç bırakmazdım. Sağ olsunlar, her zaman yardımcı oldular. Zor zamanlar, uzun beklemeler hatta acil durumlar yaşadık ama güldük, eğlendik, keyifli görevler de paylaştık. Her anından çok şey öğrendim. Şu da var ki, saygı çerçevesinde kurulan tüm ilişkiler, karşınızdakine gösterdiğiniz nezaketiniz, samimiyetiniz mutlaka hissedilir. Ve yıllar geçse de paylaşılan anlar, unutulmaz hatıralara böyle dönüşür.  

Ben de çok şanslı olmalıyım ki harika insanlara denk geldim, harika ekiplerle çalıştım. Hepsine emekleri için çok minnettarım…

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

18 Yorum

  1. siz uzayda mi calistiniz anlamadim ki..

    Cevapla
  2. 3 yıl önce

    thy teknik işten attı thy de işe başladım uçak bakım teknisyeniydim thy teknik kuruldu son senelerimde hastalanınca daha zor bölüme gönderildim atılma korkusuyla engelli rapor cıkardım bu seferde emekliliğin doldu dediler 39 yaşımda işten atıldım PERFORMANS 

    Cevapla
  3. 3 yıl önce

    Çok teşekkür ederim yorumlarınıza. Teknik ekip, her yerde yine destek ve ilgili. Bunu bir kez daha anladım :)) Arada yaşanmış olumsuzluklar, bizim bir ekip olduğumuz gerçeğini değiştirmez. Çoğunluğun da benim gibi düşündüğünü biliyorum… Havacılığın, özlenen günlerinden daha güzel günler yaşamasını dilerim . Selamlar, saygılar.

    Cevapla
  4. 3 yıl önce

    Arzu Hanım merhabaYazınızı baştan sona okudum ve şaşırdım.Kabinden bir ses’in biz teknik ekip hakkında böyle güzel düşünceler barındırdığını bilmek,duymak beni şaşırttı.Bizler (teknik) artık maalesef uçuşlar da olsun,arıza durumların da uçağa gelen ekiplerimiz de olsun yeterli saygıyı göremiyoruz.Şirketin bizlere verdiği değersizliği bir yana bırakın kabin ekiplerimizden de bazen gördüğümüz kaba saba,burnunun ucundan muameleler bizleri çok derinden etkilemekte ve üzmekte.Elbette aramızda çürük yumurtalar olarak tabir ettiğimiz insancıklar var.Ama sizlerin de dediği gibi saygı çerçevesinde kurulan tüm ilişkiler önemlidir.

    Cevapla
  5. Ne kadar yagcı.ve yalama var..?

    Cevapla
  6. Neden bahsediyorsunuz anlamadim. Alplere her zaman kar beyaz renkte yagar ve her yer bembeysz olurdu. Buğün ise kırmizı kar yagmiş. Bunu haber olarak versen daha iyi olmazmı.? Ve ben; Neden kirmizi yağdı diye arastiriŕ,sorustururdum. Teknigin gucü adınaymiş. Ne demek bu. Kurani Kerim de ; Hava, rüzgar ve suyu yarattım’ki faydananiniz diye Ayet-i Kerime var. ” Yaradanin gücü adına ” desen anlar takdir ederdim. Teknigin gucü adina Ne demek bu ..? Pilot; benzin bitti denize düşü yoruz ve düstük anonsu sonucu bahsettiginiz, teknigin gücü ; bulutlarin uzerine sizi tekrar cikariyormu..?Dunya kadar kitap okudunuz., incilde okumussundur belki. Kuran’ı Kerim, tefsir ve.mealini okudunuzmu..? O bulutlarin uzerine cikmasinda Allah’in takdiri ve gücüdür.

    Cevapla
  7. 3 yıl önce

    o zaman sen de uçma. sanki teknikte herkes uçuşa mı gidiyor.insan gibi muamele görmek istiyorsan dik duruş sergile. organize ol uçuşa gitmiyoruz kararı alın.yok bunları yapamıyorsan laga luga yapma.

    Cevapla
  8. 3 yıl önce

    Arzu Hanım ağzınıza yüreğinize sağlık. O kadar naif ve incesiniz ki lisans mezunu insanların dahi teknisyen olarak adlandırılmasını yadırgamazken siz teknik diyerek bu durumdan birilerini kırmamaya özen göstermişsiniz. Gerçekten de çok çok teşekkür ederim. Umarım o günlere tekrardan dönülür…

    Cevapla
  9. 3 yıl önce

    Kaleminize saglik. Cok guzel bir yazi olmus. Bazen sizin gibi samimi ve icten kabin ekibiyle ucmak nasip oluyor. Inanin o kadar sikinti icinde bile o naif ve ince tavirlari sizi rahatlatip, meet ediyor. O ucus size inanilmaz keyif veriyor.

    Cevapla
  10. 3 yıl önce

    Kaleminize sağlık Arzu Hanım. Yorum yazan bazı meslektaşlarımın dediği gibi, teknisyenlerin yaralı yüreklerine dokunmuşunuz. Kadir, kıymet bilenlerdensiniz. 1981-1986 yılları arasından Frankfurt teknisyeni olarak görev yaparken bazı kabin ekibi arkadaşlar “Abi, burada beyaz peynir bulunmuyormuş deyip İstanbul’dan peynir getirenler, acıkmışındır sana sandviç hazırladım diyenler, gelirken gazete ve dergi getirenler… güzel insanlarla karşılıklı sevgi ve saygı çerçevesinde çalıştık. Bir’dik, beraberdik, ya şimdi? Personel sayısı artınca doğal olarak ilişkiler de zayıfladı, bir defa gördüğün kişiyi tekrar görebilmek büyük bir şans. Yazılarınızı merakla bekliyorum. Sağlık dileklerimle.

    Cevapla
  11. O eskidenmis diye baslamak lazim cumleye :) Sizin zamaninizdaki gibi degil iliskiler artik. Hostes hanim kizlarimiz bir gunaydini eksik goruyor teknige, teknigin ne yaptigini bile bilmeyen o kadar cok ki… Masa, koltuk isi saniyorlar sadece :) Maalesef teknigi kiyafetiyle, imkanlariyla, pas hakkiyla, business bosken bile ekonomide 10 saat o kiyafetle ucurmasiyla , yatida ekip kalirken teknisyenin ayni ucakla donmesiyle…. Daha neler neler sayar insan. Duygularinizin samimiyeti icin tesekkurler, umarim bu ayrisma ileride bir gun Kabin A.Ş. kuruldugunda anlasilmaz kabin ekibi arkadaslar tarafindan.

    Cevapla
  12. Arzu hanım,çok güzel anlatmışsıniz.Emekli bir teknisyen olarak şunu söyleyebilirim ki Kokpit,kabin ve Teknik ilişkileri eskiden çok daha güzeldi.Ismen birçok kabin memuru arkadaşı sayabilirim ancak unuttuklarima ayıp olur.Şirket ve filo büyüdükçe personel sayısı da artıyor ve buna paralel yaşam hız kazanıyor,ilişkiler zayıflıyor.Eskiden kimse kimsenin maaşını bilmez ve başkasının gelirinde gözü olmazdı.Simdi bazı akceli konularda yorumları okudukça utanıyorum.Herkesin gözü diğerinin maaşında.Tabii bunda tek sebep işverenin ücret politikası ve sendikaların basiretsizligi.Herkese rağmen tüm çalışanlara kazasız,sağlıklı çalışma hayatı dilerim.

    Cevapla
  13. 3 yıl önce

    Arzu hanım kaleminize sağlık ,yüreğimize dokundunuz,aynı ekmeği bölüşüyoruz,bir ve beraberliğimizi perçinlemesi temennisi ile.?

    Cevapla
  14. 3 yıl önce

    Arzu hanım, gerek harika betimlemelerinizle gerekse de akıcı anlatımınızla vardiyaya giderken serviste bir çırpıda okuyuverdim. Harika bir yazı olmuş. Kaleminize ve yüreğinize sağlık.

    Cevapla
  15. 3 yıl önce

    Çok teşekkür ederim yorumunuza. Son bir yıldır pandemiden dolayı uçamadım ama genel olarak benim gibi düşündüklerini biliyorum. Arada istisnai durumlar olabilir. Daha keyifli uçuşlarınız ve ekipleriniz olsun :))

    Cevapla
  16. 3 yıl önce

    Çok teşekkür ederim. Teknik ekiplerin yeri ayrıdır bizler için. Sosyal medyada hesabım var ama ”Aklı 40 Bin Feet Havada” ismini kullanıyorum :))

    Cevapla
  17. 3 yıl önce

    Çok güzel anlatmışsınız yine. Bir teknisyen olarak her zaman güler yüz gördüm kabin ekibinden, b/c yer olduğunda da çok kez yerimi değiştirmeyi teklif ettiler. Bazı arkadaşlarımızın yaşadıkları istisnai durumları duydum ama denk gelmedim. Bu arada sosyal medya da yoksunuz galiba yada ben bulamadım.

    Cevapla
  18. 3 yıl önce

    Arzu hanım eski memur galiba. Şimdilerde uçuşa katılan teknisyenin halini hatrını soran bile çok az. 6 -7 saat uçuşa gidiyoruz, kabin amiri bize yemek yüklendiğini kontrol bile etmiyor. Sadece unuttuk demekle yetiniyor. Görevli uçuşta Pandemide bomboş b/c varken, size kesilen ekonomi biletinde uçuyorsunuz. Boş uçakta bize y/c bilet kestiren şirketin ayıbı gerçi bu da.

    Cevapla